„Kazaw Buoh, kob i ty dopomuoh”. Małe formy folklorystyczne

Małe formy folklorystyczne to różne lakoniczne gatunki folkloru. Są one wyrazem sztuki ludowej w skoncentrowanej formie i opisują jasne i zrozumiałe sytuacje życiowe. Ostatnio w ramach projektu udało się zapisać takie ciekawe przykłady ze wsi w gminie Czyże.

Gdy ktoś zaczyna jeść, życzą mu:

Jież / Jieżte ne zdorowje.

A ten może żartobliwie odpowiedzieć:

Diakujem i jimo,

Ale wam ne damo!

Gdy zaczyna się biesiada, we wsiach gminy Czyże można usłyszeć toast:

Zdorow.

Ja bez chlieba, ty bez drow.

Gdy ktoś pracuje, np. na polu, ludzie pozdrawiają go słowami:

Boże dopomoż!

A on może żartobliwie odpowiedzieć:

Kazaw Buoh,

Kob i ty dopomuoh.

Gdy ktoś się ubrudził, może usłyszeć:

Ale kark!

I odpowiedzieć:

Bo sało jiem!

Kiedyś, gdy dzieci kładły się spać, mówiły:

Daj Boże,

Szczasliwo nuocz perenoczowati

I dnia dożdati.

Może znacie inne przykłady krótkich, rymowanych powiedzeń, wypowiadanych w różnych sytuacjach życiowych?

***

Materiały zebrała Ludmiła Łabowicz w ramach zadania „Dokumentacja i archiwizacja folkloru tradycyjnego gminy Czyże”, realizowanego przez Podlaski Instytut Naukowy dzięki dotacji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji RP.