Prykazki z Czyżuowśkoji gminy

Prykazki pro robotu i hospodarku

Robota miła, ono deń małyj (za korotki).

Tuolki roboty, jak u barana u Spasowku (welmi mnuoho).

Porobiti od Ohotuchi do Nowoho Roku (welmi korotko).

Robit by mokre horyt.

Na Błahowieszczynie ptaszka nawet’ hnizda ne wje.

Oczyma robiw by.

Robota durnia lubit, a dureń robotu.

Za durnoju hołowoju i noham ne ma spokoju.

Jak ne potopajesz, to j ne pochlopajesz.

Jak zimoju ne namołotisz i ne nawiejesz, to wesnoju ne posiejesz.

Jak za Pilipowku ne napradesz, to do Welikodnia ne natczesz.

Robota ne zajeć – ne wtecze.

Na Iliju pownu piecz chlieba naliju.

Na Iliju chlieba napeku, a na Borysa to wże dobre naporysia.

Na Mikoły nikoli ne siej hreczki i ne stryży oweczki (na wesnianoho Mikoły).

Czużymi rukami żar rozhortati.

Chocz ty zubami hryzi (jak sztoś ne hładitsia).

Hospodarstwo westi to ne łapci plesti.

U dobroji hospodyni to j pieweń nesetsia.

Durnoho robota.

Jak kuoń prystaje, hospodarowi rozumu ne staje.

Jak kuoń lekajetsia, to hospodar rozumu nabirajetsia.

Jak boczka krup, to j hospodynia krut.

Prykazki pro jiedło

Hołodnuj kumie wse chlieb na umie.

Jak ne najiewsia, to j ne naliżeszsia.

Jak jieli, to jieli, a jak sieli, to prykipieli.

Jiesti jak ne u swuoj duch.

Jiesti by ne swojim rotom.

Wata czy wowna, aby kiszka powna.

Zuby na hradku (koli ne ma czoho jiesti).

Molitisia nad puwmiskom.

Pup – najiewsia krup.

Żywuot ne swerściadło (zjiew szto-nebud’ i ne widno).

Tak mało jak sobaci mucha.

Je w popa sało, ale ne dla kota.

Z jim dohoworyszsia, jak z smorkatym najisiś.

Jak wyjde z chlieba, to i noża ne treba.

Syt hołodnomu ne spohadaje.