Święto Opieki Najświętszej Bogurodzicy w tradycji wsi w gminie Czyże

Święto Opieki Najświętszej Bogurodzicy to jedno z największych świąt jesiennych, obchodzone 14 października (1 października wg kalendarza juliańskiego).

W tradycji ludowej wsi w gminie Czyże to POKROWA.

W przeszłości święto to nawiązywało do słowiańskiego święta zakończenia plac polowych – na wsiach ludzie kończyli wszystkie ciężkie prace i przygotowywali się do pory zimowej.

„Do Pokrowy wsio warywo zbiraj, nawet kopci prykrywaj (Kuraszewo).

Święto Opieki Najświętszej Bogurodzicy wskazywało na to, że już nadchodzi zima: „Pokrowa – zima hotowa” – mówią mieszkańcy Czyż, Zbucz, Kuraszewa.

Ludzie obserwowali pogodę w to święto: Kazali, skuol wietior duje na Pokrowu – jak z tepłoho boku, to bude zima tepła, jak z zimnoho boku, to morozy budut welmi (Klejniki).

Z jakoho boku wietior duje, z toho ciełu zimu bude duti (Zbucz).

Jak na Pokrowu listoczki bez wietru opadajut, to zimoju hory sniehu bywajut (Kuraszewo).

Do święta Opieki Najświętszej Bogurodzicy kończył się okres swatań i przygotowania do wesel, który rozpoczynał się po święcie Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy. Zgodnie z ukraińską tradycją ludową Pokrowa opiekowała się ślubem:

„Pokrowa – diewka hotowa”. Szcze można żenitisia (Klejniki).