Zwiastowanie NMP – Błahowieszczynie

Ważnym świętem okresu wiosennego jest Zwiastowanie NMP – Błahowieszczynie (25 marca/ 7 kwietnia). We wsiach gminy Czyże, podobnie jak wszędzie na Podlasiu, zachował się zwyczaj wypiekania pod ten dzień bułeczek w kształcie bocianich łap, nazywanych „busłowymi łapami. Był to wyraz szacunku oddawanego bocianowi, który symbolizował nadejście wiosny”.

W święto Zwiastowania zabraniano jakiejkolwiek pracy: „Na Błahowieszczynie nawet’ ptaszka hnizda ne wje”.

Mówiono, że do święta Zwiastowania: „buslicia powinna wże znesti icie”.

Od momentu pojawienia się bociana, należy obserwować tego ptaka:

„Jak chto obaczyt siediaszczoho busła, to nedobre. Jak busioł chodit – to tak samo nedobre, bo budesz pomału choditi. Najlepi jak letiaszczoho – to welmi dobre. Jak obaczysz busła, jak letaje, to treba bihom biehati, to budesz szwidko choditi”.

Zobaczywszy bociana, mówiono też:

„Busioł, busioł wylij wodu,

Zakrużysia na pohodu.

Doszcz czy pohoda?

Wuon jak na doszcz, to bude krużytisia”.

O bocianie we wsiach gminy Czyże zachowały się króciutkie wierszyki:

Chodit busioł po bołoti,

Prosit (tu imię) do roboty.

(Imię) każe: „Ne choczu”.

Busioł każe: „Zapłaczu”.

Busioł, busioł klekotun

Złapaw babu za kowtun.

Baba joho kułakom,

A wuon babu dziubakom.