28 listopada 2023 r. został opublikowany komunikat Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu o umorzeniu śledztwa w sprawie akcji „Wisła”. Akcja „Wisła” objęła również Południowe Podlasie – powiaty Biala Podlaska i Włodawa, skąd przesiedlono miejscową ukraińską ludność prawosławną na północne i zachodnie ziemie Polski. Umorzenie śledztwa śledztwa w sprawie akcji „Wisła” przez prokuratora Instytutu Pamięci Narodowej z Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Rzeszowie oraz argumentacja użyta w jego uzasadnieniu wywołały oburzenie i protesty. Kilkudziesięciu historyków, działaczy społecznych, dziennikarzy i ludzi kultury skierowało list otwarty w tej sprawie do marszałków Sejmu i Senatu. Stanowisko dotyczące umorzenia przez Instytut Pamięci Narodowej śledztwa w sprawie akcji „Wisła” przyjęli również członkowie Ukraińskiego Towarzystwa Historycznego w Polsce. Sygnatariuszami obu tych dokumentów są również przewodniczący Rady Naukowej Podlaskiego Instytutu Naukowego prof. dr hab. Roman Wysocki oraz dyrektor Instytutu dr Grzegorz Kuprianowicz.
W liście otwartym do marszałków Sejmu i Senatu w sprawie decyzji prokuratora Instytutu Pamięci Narodowej o umorzeniu śledztwa dotyczącego akcji „Wisła” stwierdzono m. in.:
„Uzasadnienie decyzji stanowi bowiem dla nas obywateli RP uprawomocnienie w demokratycznej Rzeczypospolitej komunistycznej propagandy oraz antyukraińskich narracji od lat utrwalanych w Polsce przez środowiska nacjonalistyczno-kresowe, oraz szczególnie od 2014 r. propagandy putinowskiej Rosji.”
„Wyrażamy nasz stanowczy protest także dlatego, że decyzja i jej uzasadnienie wydane przez Instytut Pamięci Narodowej stoją w sprzeczności z prawdą historyczną, opierają się na fałszywych przesłankach, a jako jedynie wiarygodne źródło historyczne Pion Śledczy IPN uznaje i obficie cytuje wybrane selektywnie dokumenty opublikowane przez komunistyczne władze w PRL (sic!), negując całkowicie dorobek polskich historyków.”
„IPN uznał, że przymusowa deportacja Ukraińców realizowana przez struktury siłowe komunistycznej Polski, pozbawienie ich domów, dobytku życia, terror, zniszczenie instytucji oraz rozproszenie w celu asymilacji narodowej, realizowane w celu „ostatecznego rozwiązania kwestii ukraińskiej”, były przykładem humanitaryzmu, a nawet odpowiadały na potrzeby i oczekiwania deportowanych. Do tego argumentu nie uciekły się nawet komunistyczne władze PRL.
W toku śledztwa Prokurator IPN uznał za stosowne całkowicie zlekceważyć wnikliwe badania historyków polskich. Wbrew oczywistym faktom historycznym nie znalazł on podstaw do stwierdzenia, że przesiedlenie w ramach akcji „Wisła” stanowiło zbrodnię przeciw ludzkości i zbrodnię komunistyczną.”
„Nie do zaakceptowania w demokratycznym państwie jest lekceważenie praw obywatelskich, naruszanie ustawodawstwa dla merkantylnych potrzeb politycznych. Potępiając decyzję i uzasadnienie wydane przez IPN w sprawie akcji „Wisła”, stajemy po stronie tych wszystkich, dla kogo szacunek dla prawdy i elementarne poczucie sprawiedliwości są ważne.”
Polski i ukraiński tekst listu dostępne są na portalu Zbruč:
https://zbruc.eu/node/117125
W stanowisku Ukraińskiego Towarzystwa Historycznego w Polsce zawarto następującą ocenę decyzji prokuratora IPN dotyczącej umorzenia śledztwa w sprawie akcji „Wisła:
„Z wielkim oburzeniem przyjęliśmy podjętą przez prokuratora Instytutu Pamięci Narodowej decyzję o umorzeniu śledztwa w sprawie, przeprowadzonej w 1947 roku przez polskie władze komunistyczne, akcji „Wisła”, w której stwierdzono: „W toku śledztwa nie znaleziono podstaw do stwierdzenia, że przesiedlenie stanowiło zbrodnię przeciw ludzkości ani zbrodnię komunistyczną”. Uzasadnienie tej tezy, dokonane przez prokuratora IPN jest sprzeczne z elementarną wiedzą historyczną o akcji „Wisła”, zawartą w licznych naukowych opracowaniach historycznych, a także z normami państwa prawnego.”
„Akcja „Wisła” to akt represji przeprowadzony bez jakichkolwiek podstaw prawnych.”
„Akcja wysiedleńcza przeprowadzona przez jednostki Wojska Polskiego, oddziały Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, wchodzące w skład Grupy Operacyjnej „Wisła”, miała faktycznie charakter deportacji ludności ukraińskiej w celu jej asymilacji.”
„ludność ukraińską w 1947 roku zmuszono do opuszczenia ojczystych stron, bezprawnie pozbawiono wolności osobistej, co łączyło się z udręczeniem psychicznym i fizycznym. W trakcie akcji „Wisła” miało również miejsce zawłaszczenie zarówno mienia ruchomego, jak i nieruchomości będących własnością wysiedlonych rodzin. Niszczenie ich dziedzictwa, szczególnie cerkwi i cmentarzy, było kolejną dla nich, po wysiedleniu, dotkliwą formą represji i upokorzenia.
Na Ziemiach Zachodnich i Północnych rodziny ukraińskie nie miały możliwości wyboru miejsca pobytu. Musiały zamieszkać tam, dokąd zostały skierowane przez organa administracji, także w obiektach nienadających się do zamieszkania. Zarazem miały miejsce liczne przypadki relokacji, jeśli administracja uznała, że liczba rodzin ukraińskich w miejscu osiedlenia jest zbyt duża. Wysiedlonych Ukraińców poddano stałemu nadzorowi Urzędów Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej. Jakiekolwiek ich przemieszczanie się poza granice powiatu wymagało odtąd zgody organów bezpieczeństwa publicznego.”
„W naszej ocenie prokurator IPN w swoim uzasadnieniu o umorzeniu śledztwa w sprawie akcji „Wisła” dopuścił się usprawiedliwienia zbrodni komunistycznej wbrew ustawie o IPN oraz obowiązującemu w Rzeczypospolitej Polskiej prawu.”
Pełny tekst stanowiska UTHwP:
https://www.uitp.org.pl/index.php/147-akcja-wisla
Komunikat Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu:
https://rzeszow.ipn.gov.pl/pl8/dla-mediow/komunikaty/194452,Umorzenie-sledztwa-w-sprawie-decyzji-o-akcji-Wisla.html?fbclid=IwAR23O-RUUffiNGDWqGF2UW-KM39cWg9U1PpR7-Q9iGmjVXR_GS5Yx5p5skw