W 2023 roku Podlaski Instytut Naukowy realizował projekt badawczy „Tradycje imiennicze wsi podlaskiej XVIII-XX wieku”. Jego celem było pokazanie bogatej spuścizny antroponimicznej Podlasia na przykładzie wsi z czterech parafii: Klejniki, Czyże, Kuraszewo i Nowe Berezowo.

W ramach projektu były prowadzone następujące działania:

– analiza form imiennych z najstarszych XVIII-wiecznych metryk parafialnych, przechowywanych w Parafii Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Czyżach w powiecie hajnowskim województwa podlaskiego,

– fotografowanie i analizowanie form imiennych występujących na nagrobkach na cmentarzach w Klejnikach, Czyżach, Kuraszewie, Nowym Berezowie,

– zbieranie i opracowywanie materiału imienniczego, funkcjonującego w tradycji ustnej najstarszych mieszkańców wsi czterech parafii.

Zbieranie materiału antroponimicznego odbywało się podczas wyjazdów terenowych, w trakcie których były zapisywane miejscowe formy imienne, a także sfotografowane formy występujące na nagrobkach cmentarnych.

Spotkania, mające na celu zapisanie różnorodnych gwarowych form imiennych, odbywały się z osobami urodzonymi głównie w latach 30., 40. i 50. XX w. Rozmowy były prowadzone gwarą ukraińską, która posługują się mieszkańcy badanych wsi.

Rezultaty badań były publikowane w formie artykułów na stronie internetowej Podlaskiego Instytutu Naukowego w zakładce „Z badań Instytutu”. Zapraszamy do czytania!

„Tradycje imiennicze wsi podlaskiej XVIII-XX wieku” jest realizowany przez Podlaski Instytut Naukowy dzięki dotacji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji RP.

Jest dostępny w sprzedaży szósty numer Ukraińskiego Pisma Podlasia „Nad Buhom i Narwoju”. Jak zawsze w dwumiesięczniku znalazły się artykuły osób, związanych z Podlaskim Instytutem Naukowym oraz teksty poświęcone przedsięwzięciom Instytutu.

W dwumiesięczniku można przeczytać artykuł dyrektora PIN Grzegorza Kuprianowicza o Podlaskiej Ukraińskiej Konferencji Naukowej “Rola miast w dziejach Podlasia”,

Dużo miejsca w czasopiśmie poświęcono inicjatywom w ramach projektu „Promocja języka i kultury ukraińskiej Podlasia”. W NBiN znalazł się artykuł o uroczystym wręczeniu Podlaskiej Nagrody Naukowo-Literackiej za 2023 rok. O dwóch spotkaniach literackich laureatów Podlaskiego Konkursu Literackiego „Piszemo po swojomu” w Hajnówce i Dubiczach Cerkiewnych pisze Ludmiła Łabowicz, sekretarz Podlaskiego Instytutu Naukowego.

W numerze można przeczytać utwory laureatów konkursu. Są to następujące nagrodzone prace:

– opowiadanie Jerzego Plewy “Żaworonok w Ameryku pojiechaw” (I miejsce w kategorii “proza”),

– cykl opowiadań Leokadii Sajewicz “Byli budni, byli swjata, było…” (I miejsce w kategorii “proza”).

Jerzy Gawryluk, redaktor naczelny „Nad Buhom i Narwoju” oraz zastępca dyrektora Podlaskiego Instytutu Naukowego, proponuje czytelnikom m.in. artykuły: „Етос у петлі історії”, „Michał Bobrowski – odkrywca Kodeksu Supraskiego” oraz „Супрасльський збірник ХІ ст. – з-під болгарського чи руського пера”.

Na łamach numeru 6/2023 „Nad Buhom i Narwoju” o ostatniej aktywności Instytutu można przeczytać w kronice wydarzeń „З організованого життя над Бугом і Нарвою”.

„Nad Buhom i Narwoju” można kupić w sieci KOLPORTER w całej Polsce.

Informację, gdzie jest sprzedawane czasopismo, można znaleźć pod linkiem:

Oprócz tego pismo jest dostępne w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku, a także w formie e-prasy. Elektroniczna wersja czasopisma jest do kupienia pod linkiem:

https://eprasa.pl/news/nad-buhom-i-narwoju

Istnieje możliwość prenumeraty.

W obecnej parafii prawosławnej Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Czyżach zachowały się metryki urodzeń, ślubów i zgonów pochodzące z pierwszych dziesięcioleci XVIII wieku z ówczesnej czyżowskiej parafii unickiej. Niestety, brakuje metryk z pierwszych lat stulecia. Pojedyncze zapisy dotyczące urodzeń i ślubów pochodzą z lat 1717, 1719, 1722, 1723, 1725, 1726 i 1727, trochę dokładniejsze – z lat 1728 i 1729, jednak także one nie są pełne, a wiele zapisów pozostaje nieczytelnych.

Metryki z lat późniejszych, poczynając od 1730 roku, zachowały się w stanie bardzo dobrym, najczęściej  całościowym. Dlatego też zawierają one ciekawy i bogaty materiał, jeśli chodzi o tradycję imienniczą miejscowej ludności, posługującej się lokalną archaiczną gwarą ukraińską.

Zapisy w metrykach zostały sporządzone w języku polskim, zgodnie z zasadami ówczesnego języka polskiego, jednak wiele form duchowny zapisał zgodnie w miejscową wymową gwarową, np. Lewko, Simon, Panas, Raina, Jaroma, Ławrenti.

Na podstawie metryk można sporządzić listę przydomków rodowych / nazwisk, które były charakterystyczne w danym okresie dla poszczególnych wsi należących do parafii.

W  tym artykule zostaną przedstawione nazwiska z jednej wsi – Zbucz. Są to różnorodne formy: patronimiczne (odojcowskie), odapelatywne, a więc utworzone od nazw pospolitych, formy odmiejscowe i inne. Co ciekawe, wiele z tych nazwisk jest popularnych do dziś wśród mieszkańców Zbucza (np. Magruk czy Zabrodzki).

Wybrano nazwiska z najstarszych metryk, a więc ze szczątkowych z lat 1717-1729 i pełniejszych z lat 1730-1733. Dzięki temu można zobaczyć, jakie formy rodowe / nazwiska funkcjonowały ponad 300 lat temu.

Sama wieś Zbucz zarówno w XVIII w., jak i obecnie należy do parafii Czyże. W metrykach nazwa wsi jest zapisywania dwojako – Zbucz, ale często w tych starszych księgach pojawia się forma Bucz (Z Bucza).

Oto nazwiska z metryk urodzeń oraz szczątkowych metryk ślubów z lat 1717-1733 we wsi Zbucz. Wybrano przydomki rodowe / nazwiska rodziców chrzczonych dzieci, niekiedy tych kumów, przy których duchowny zapisał nazwę wsi pochodzenia. Na początku zostanie podana forma / formy występujące w metrykach, niekiedy prawdopodobna etymologia, następnie w nawiasie – przykłady z metryk.

Artemijuk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Artemij (pol. Artemiusz, ukr. Артемій) (Romana y Doroty Artemijukow)

Baranczuk – od apelatywu „baran” (Prokopa y Praxedy Baranczukow)

Bruciuk – od apelatywu „bruk” (Hryhora Theodory Bruciukow)

Harasimiuk, Harasimjuk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Harasim (pol. Gerazym, ukr. Гарасим) (Dawida y Anny Harasimiukow, Iwana y Maryi Harasimjukow

Hryć – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Hryć (pol. Grzegorz, ukr. Григорій, Гриць) (Leontia Maryanny Hryciukow)

Kaliszyk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Kalisz (pol. Kalistrates, ukr. Калістрат) (Wasilija Paraskiewy Kaliszykow)

Kallenik – nazwisko patronimiczne od imienia Kallenik  (pol. Kalinik, ukr. Каленик) (Maxima y Warwary Kallenikow)

Kazimirczuk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Kazimirko (pol. Kazimierz, ukr. Казимир) (Chomy Eudokij Kazimirczukow)

Kozak, Kozaczuk, Kozaczko, Kozaczczuk – od etnonimu „kozak” (Iwana i Eudokimy Kozakow, Iwana Ewdokimy Kozaczukow, Semiona Theodory Kozaczkow, Stefana y Maryanny Kozaczkow, Filipa Tatianny Kozaczczukow)

Kudluk (Nauma Zinowij Kudlukow)

Lewczuk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Lewko (pol. Leon, ukr. Лев, Левко) (Lewka y Katharzyny Lewczukow)

Magruk – nazwisko patronimiczne, prawdopodobnie od imienia niejasnego pocjodzenia Magryn (Jakuna Rainy Magrukow)

Makać, Makaciuk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Makać (pol. Mokiusz, ukr. Мокій) (Alexia y Pelagij Makaciow, Alexija y Pelagij Makaciukow)

Markowski – nazwisko patronimiczne od imienia Marek, Marko (pol. Marek, ukr. Марко) (Hryhoryia y Zofij Markowskich)

Michalczuk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Michal, Michalko (pol. Michał, ukr. Михайло) (Iwana y Ahafij Michalczukow)

Moroz – od apelatywu „moroz” – „mróz” (Jakuna y Ahafij Morozow)

Ostaszewski – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Ostasz (pol. , ukr. ) (Korniła y Barbary Ostaszewskich)

Owerczuk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Owerko (pol. Abercjusz, ukr. Оверко) (Mirona y Katharzyny Owerczukow)

Petruk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Petro (pol. Piotr, ukr. Петро) (Nauma y Zinowij Petrukow, Fedora y Ahafij Petrukow)

Prystupa – od apelatywu „prystupa” (mężczyzna przystępujący na gospodarstwo żony) (Leontija y MaryiPrystupow)

Rajewski (Jakuna y Ahafiy rajewskich)

Samoyluk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Samojło (pol. Samuel, ukr. Самуїл) (Lewka y Katharzyny Samoylukow)

Stasewicz / Stasiewicz – nazwisko patronimiczne od imienia Staś (po. ukr. ) (Korniła Warwary Stasiewiczow / Stasewiczow?)

Wawryniuk – nazwisko patronimiczne od gwarowej formy imienia Wawryn (pol. Laurencjusz, Wawrzyniec, ukr. Лаврентій) (Timofeia y Eudokiy Wawryniukow)

Zabrodzki, Zabrodski, Zabrozki – nazwisko odmiejscowe, pochodzące najprawdopodobniej od formy „za brodom” (Marianna Zabrodzka, Stefana Alexandry Zabrodzkich, Archima Eudokimy Zabrodzkich, Harasima Zabrodskiego, Stefana y Alexandry Zabrodskich, Stefana Alexandry Zabrozkich)

Żdanowicz – nazwisko patronimiczne od imienia słowiańskiego Żdan (Wasilija matki Stefanidy (?) Żdanowiczow)

Żukowski (Jana Maryanny Żukowskich)

************************************

Materiały zebrała Ludmiła Łabowicz w ramach zadania „Tradycje imiennicze wsi podlaskiej XVIII-XX wieku”, realizowanego przez Podlaski Instytut Naukowy dzięki dotacji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji RP.

Jest dostępny w sprzedaży piąty numer Ukraińskiego Pisma Podlasia „Nad Buhom i Narwoju”. Jak zawsze w dwumiesięczniku znalazły się artykuły osób, związanych z Podlaskim Instytutem Naukowym oraz teksty poświęcone przedsięwzięciom Instytutu.

Dużo miejsca w czasopiśmie poświęcono Podlaskiej Nagrodzie Naukowo-Literackiej. W dwumiesięczniku można przeczytać artykuł dyrektora PIN Grzegorza Kuprianowicza o drugiej Podlaskiej Nagrodzie Naukowo-Literackiej. Umieszczono także informację o postaciach laureatów Nagrody.

Wiele miejsca w NBiN poświęcono również Podlaskiemu Konkursowi Literackiemu „Piszemo po swojomu”. W numerze można przeczytać utwory laureatów konkursu. Są to następujące nagrodzone prace:

– wspomnienie Walentyny Waszczuk „Говору по-свойому”,

– legenda Mikołaja Panfiluka „Солдат і нечиста сила”,

– wspomnienia Niny Grygoruk „Усе повно люді в хаті”,

– wiersz Agnieszki Daniluk „Не говору по-свойому”,

– wiersze Sławomira Kulika,

– dramat Mikołaja Roszczenki „Бувало і нині”,

– artykuł Krystyny Kościewicz „По-мойому”.

W piątym numerze czasopisma można też czytać artykuł Ludmiły Łabowicz, sekretarza Podlaskiego Instytutu Naukowego o pierwszym spotkaniu literackim laureatów Podlaskiego Konkursu Literackiego „Piszemo po swojomu” w Bielsku Podlaskim.

Jerzy Gawryluk, redaktor naczelny „Nad Buhom i Narwoju” oraz zastępca dyrektora Podlaskiego Instytutu Naukowego, proponuje czytelnikom artykuły: „Uwolnienie języka”, „Данилова спадщина історичної пам’яті”, „Полтава 1903: Збірний портрет українського відродження”.

Na łamach numeru 5/2023 „Nad Buhom i Narwoju” o ostatniej aktywności Instytutu można przeczytać w kronice wydarzeń „З організованого життя над Бугом і Нарвою”.

„Nad Buhom i Narwoju” można kupić w sieci KOLPORTER w całej Polsce. Wraz z numerem piątym jest dostępny kalendarz na 2024 rok.

Informację, gdzie jest sprzedawane czasopismo, można znaleźć pod linkiem:

Oprócz tego pismo jest dostępne w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku, a także w formie e-prasy. Elektroniczna wersja czasopisma jest do kupienia pod linkiem:

https://eprasa.pl/news/nad-buhom-i-narwoju

Istnieje możliwość prenumeraty.

Publikujemy utwory laureatów Podlaskiego Konkursu Literackiego „Piszemo po swojomu”, organizowanego przez Podlaski Instytut Naukowy w partnerstwie ze Związkiem Ukraińców Podlasia. Ma to na celu promocję twórczości literackiej tworzonej gwarami ukraińskimi Podlasia, popularyzację konkursu oraz dotarcie do szerokiego grona odbiorców z literaturą pisaną „po swojomu”.

Na naszej stronie internetowej można czytać  opowiadanie Jerzego Plewy pt. „Żaworonok w Ameryku pojiechaw”. Autor zgłosił na konkurs trzy opowiadania, oprócz wspomnianego były to utwory: „Batiuszka wlubiwsia” oraz „Marusia, komunista, faszysta i druhi mużczyny”, za które został nagrodzony jednym z dwóch pierwszych miejsc w kategorii „proza”. Ponadto Jerzy Plewa został nagrodzony Wyróżnieniem „Za mistrzostwo słowa i subtelny humor”.

Utwór jest dostępny pod linkiem:

**********************************************

Konkurs odbywa się jako jedno z trzech działań zadania publicznego „Promocja języka i kultury ukraińskiej Podlasia”, sfinansowanego ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich NOWEFIO na lata 2021-2030, co stworzyło warunki do zorganizowania go przez Podlaski Instytut Naukowy w partnerstwie ze Związkiem Ukraińców Podlasia.

Archiwum Podlaskie, działające w ramach Podlaskiego Instytutu Naukowego, jest stale wzbogacane o nowe materiały. Niedawno przekazano do niego materiały pochodzące ze spuścizny po zmarłym skrzypku ludowym ze wsi Zbucz w gminie Czyże, Piotrze Juszkiewiczu. Rzeczy po muzyku ludowym przekazali nowi właściciele jego domu w Zbuczu.

Wśród materiałów przekazanych do Archiwum Podlaskiego znajdują się przede wszystkim książki, w tym cenne archiwalne.

Ponadto znajduje się wśród nich wiele zapisów muzycznych pieśni cerkiewnych, a także w językach białoruskim, polskim i ukraińskim. Ponieważ Piotr Juszkiewicz przez całe swoje życie prowadził chór cerkiewny i współpracował z wieloma zespołami ludowymi, nie brakuje także podziękowań i dyplomów. Jedną z nagród jest „Dyplom Honorowy” Gabinetu Ministrów Ukrainy: „Za znaczący osobisty wkład w rozwój, popularyzację kultury ukraińskiej za granicą, ochronę sztuki narodowej, twórczą inicjatywę w organizowaniu i przeprowadzaniu wydarzeń artystycznych”.

W przekazanych materiałach znalazły się także dwie autobiografie artysty, w których opisał swoje długie życie – począwszy od bieżeństwa, w czasie którego urodził się w 1916 roku.

Materiały będące własnością skrzypka Piotra Juszkiewicza wzbogacą kolekcję związaną z podlaskimi twórcami ludowymi i ważnymi postaciami z Podlasia, znajdującą się w Archiwum Podlaskim.

Archiwum Podlaskie funkcjonuje od 2020 roku w strukturach Podlaskiego Instytutu Naukowego. Jego istnienie finansowane jest z dotacji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Parafia prawosławna w Nowoberezowie obejmuje następujące miejscowości: Nowoberezowo, Borek, Chytra, Czyżyki, Dubicze Osoczne, Nowokornino, Progale, Stare Berezowo, Szostakowo i Wygoda, należące w przeważającej większości do gminy Hajnówka. Na terenie parafii funkcjonują 3 cerkwie oraz 5 kaplic, z czego aż dwie cerkwie i dwie kaplice znajdują się w samym Nowoberezowie.

Za wsią znajdują się dwa cmentarze. Starszy, zabytkowy, a także nowszy, z cerkwią pw. Przemienienia Pańskiego, z połowy XIX w. Na tym nowszym można znaleźć wiele ciekawych form imiennych, o których będzie mowa w tym artykule.

Inskrypcje na nagrobkach są wykonane najczęściej w języku rosyjskim, jednak niedoskonała znajomość tego języka sprawiła, że pojawiają się błędy (np. Вецная Пам’ять). Oprócz tego można zobaczyć wiele form charakterystycznych dla gwary ukraińskiej wsi w parafii Nowoberezowo, np. Оверко.

Dlatego też badacz imiennictwa tradycyjnego znajdzie na cmentarzu w Nowoberezowie wiele ciekawych przykładów miejscowych imion oraz nazwisk.

Ostatnio coraz częściej inskrypcje są wykonywane w języku polskim, jednak nawet wśród zapisów po polsku można znaleźć gwarowe formy imion: Jakim, Oksenia. Pojawiają się też formy zdrobniałe, np. Frosia.

Na cmentarzu w Nowoberezowie jest też co najmniej jeden napis na nagrobku w języku białoruskim.

Takie oto ciekawe formy udało się sfotografować na cmentarzu (najpierw jest forma z inskrypcji, następnie w języku polskim oraz ukraińskim):

Анфия – pol. Anfia, – ukr. Анфія

Ваврин – pol. Laurencjusz, Wawrzyniec, – ukr. Лаврентій, Лаврін

Ворфоломей – pol. Bartłomiej, – ukr. Варфоломій

Jakim – pol. Joachim, – ukr. Яким

Каленик – pol. Kalinik, – ukr. Каленик

Oksenia – pol. Ksenia, – ukr. Ксенія, Оксана

Оверко – pol. Abercjusz, – ukr. Аверкій, Оверко

Sierafima, Серафина – pol. Serafina, – ukr. Серафіма

Сидор  – pol. Izydor, – ukr. Сидор

Frosia – pol. Eufrozyna, – ukr. Єфросинія

************************************

Materiały zebrała Ludmiła Łabowicz w ramach zadania „Tradycje imiennicze wsi podlaskiej XVIII-XX wieku”, realizowanego przez Podlaski Instytut Naukowy dzięki dotacji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji RP.

Publikujemy utwory laureatów Podlaskiego Konkursu Literackiego „Piszemo po swojomu”, organizowanego przez Podlaski Instytut Naukowy w partnerstwie ze Związkiem Ukraińców Podlasia. Ma to na celu promocję twórczości literackiej tworzonej gwarami ukraińskimi Podlasia, popularyzację konkursu oraz dotarcie do szerokiego grona odbiorców z literaturą pisaną „po swojomu”.

Na naszej stronie internetowej można czytać tekst dramatu  Mikołaja Roszczenki pt. „Buwało i nyni”. Utwór został nagrodzony jednym z dwóch pierwszych miejsc w kategorii „dramat”.

Utwór jest dostępny pod linkiem:

**********************************************

Konkurs odbywa się jako jedno z trzech działań zadania publicznego „Promocja języka i kultury ukraińskiej Podlasia”, sfinansowanego ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich NOWEFIO na lata 2021-2030, co stworzyło warunki do zorganizowania go przez Podlaski Instytut Naukowy w partnerstwie ze Związkiem Ukraińców Podlasia.

W niedzielę 19 listopada 2023 r. w Gminnym Ośrodku Kultury, Sportu i Rekreacji w Dubiczach Cerkiewnych odbyło się kolejne spotkanie literackie z laureatami Podlaskiego Konkursu Literackiego „Piszemo po swojomu”, organizowanego przez Podlaski Instytut Naukowy w partnerstwie ze Związkiem Ukraińców Podlasia. Była to kolejna już okazja, aby przybliżyć sylwetki oraz twórczość osób nagrodzonych w konkursie, a także porozmawiać na temat pisania gwarami ukraińskimi Podlasia oraz zachowania języka w jego różnorodnych wersjach gwarowych.

W spotkaniu wzięło udział aż pięcioro laureatów konkursu „Piszemo po swojomu”. Byli to twórcy związani z powiatem hajnowskim, a głównie z gminą Dubicze Cerkiewne.

O swoim pisaniu gwarami ukraińskimi Podlasia opowiadali: Krystyna Kościewicz – laureatka ІI miejsca w kategorii „Publicystyka”, Sławomir Kulik – laureat ІІІ miejsca w kategorii „Poezja”, Mikołaj Panfiluk – laureat ІІІ miejsca w kategorii „Na podstawie motywów etnograficznych”, Nina Grygoruk – laureatka ІI miejsca w kategorii „Wspomnienia”, a także Leokadia Sajewicz – laureatka І miejsca w kategorii „Proza”.

Spotkanie prowadził Jerzy Plewa, laureat I miejsca w kategorii „Proza” Podlaskiego Konkursu Literackiego „Piszemo po swojomu”. Po spotkaniu w Hajnówce była to już druga prowadzona przez niego prezentacja zwycięzców konkursu.

Spotkanie odbyło się w przyjemnej, luźnej atmosferze. Laureaci opowiadali o swojej twórczości. Ponadto każdy z nich przedstawił wybrany utwór lub też kilka z nich.

Krystyna Kościewicz podzieliła się wspomnieniami, związanymi z Dubiczami Cerkiewnymi, gdzie uczyła w miejscowej szkole. Przeczytała zebranym swoje refleksje na temat mówienia „po swojomu”, przekazane w formie publicystycznej. Był to utwór „Po mojomu”, który zapewnił jej drugie miejsce w konkursie. Sławomir Kulik przedstawił w swojej rodzimej wsi wiersze pisane zarówno gwarą, jak i po polsku. Z kolei Niny Grygoruk podzieliła się żartami, bo jak zapewniała – lubi pisać tylko o wesołych sprawach. Inną formę miała wypowiedź Mikołaja Panfiluka, który mówił o znaczeniu zachowania języka ojczystego. Zebrani w ośrodku kultury mogli też usłyszeć jedno z lirycznych opowiadań Leokadii Sajewicz, a także opowiadanie prowadzącego Jerzego Plewy z jego książki „Nasze seło, prawda i wydumane”.

Spotkania było forum wymiany myśli między zaproszonymi twórcami a obecną na spotkaniu publicznością na temat zachowania gwary, mówienia „po swojomu” oraz twórczości literackiej. Jedna z uczestniczek spotkania pochwaliła się swoimi wierszami, pisanymi w języku ojczystym. Jak stwierdziła, był to jej debiut, gdyż swoje wiersze czytała po raz pierwszy.

Spotkanie literackie było możliwe dzięki życzliwości i pomocy pracowników Gminnego Ośrodka Kultury, Sportu i Rekreacji w Dubiczach Cerkiewnych, zwłaszcza zaś dyrektor Mirosławy Iwaniuk. Była to ważna inicjatywa organizowana przez środowiskо ukraińskiе Podlasia we współpracy z GOKSiR w Dubiczach Cerkiewnych – miejscowości, gdzie odbywa się największe wydarzenie kulturalne środowiska ukraińskiego Podlasia – letni festiwal „Na Iwana, na Kupała”.

Wcześniejsze spotkania literackie z laureatami Podlaskiego Konkursu Literackiego „Piszemo po swojomu” obyły się w Bielsku Podlaskim, Lublinie i Hajnówce. Kolejne zaplanowane jest 22 listopada 2022 r. w Orli.

Organizatorem spotkania w Dubiczach Cerkiewnych był Podlaski Instytut Naukowy, partnerem – Związek Ukraińców Podlasia, a współorganizatorem – Gminny Ośrodek Kultury, Sportu i Rekreacji w Dubiczach Cerkiewnych.

*******

Konkurs odbywa się jako jedno z trzech działań zadania publicznego „Promocja języka i kultury ukraińskiej Podlasia”, sfinansowanego ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich NOWEFIO na lata 2021-2030.

Konkurs odbywa się jako jedno z trzech działań zadania publicznego „Promocja języka i kultury ukraińskiej Podlasia”, sfinansowanego ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich NOWEFIO na lata 2021-2030.

W Miejskiej Bibliotece Publicznej w Bielsku Podlaskim 17 listopada 2023 r. rozpoczęła się VII Podlaska Ukraińska Konferencja Naukowa „Rola miast w dziejach Podlasia” (w 500-lecie nadania praw miejskich Kleszczelom).

Bezpośrednią transmisję konferencji można oglądać na stronie YouTube Podlaskiego Instytutu Naukowego:

Transmisję można również oglądać na stronie Podlaskiego Instytutu Naukowego na Facebooku:

https://www.facebook.com/pninstytut